អ្នកនិពន្ធ
នូ ហាច កើតពីថ្ងៃ ២៦ មិថុនា ១៩១៦ នៅកំពង់ព្រះ ស្រុកសង្កែ
ខេត្តបាត់ដំបង ជាកូនលោកតា ឃួន នូវ និងលោកយាយ ឱរ មូច ។
ពីកុមារធ្លាប់បានរៀននៅវត្តក្នុងភូមិកំណើត
រៀនអក្សរចេះមើលសាស្ត្រាបានយ៉ាងស្ទាត់។
- ឆ្នាំ ១៩៣២ បានប្រឡងជាប់ចូលរៀននៅអនុវិទ្យាល័យ ព្រះស៊ីសុវត្ថិ រហូតដល់ឆ្នាំ ១៩៣៩ ក្រោយដែលជាប់មធ្យមសិក្សាប័ត្រភាគទីមួយ ហើយលោកបានចូលធ្វើជាចៅក្រម ផ្លាស់មកភ្នំពេញវិញ ក្រោយពីរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍។
- ឆ្នាំ ១៩៤៧ បានទៅបម្រើនៅក្រសួងឃោសនាការ កាន់កាប់ខាងការផ្សាយកាសែតកម្ពុជា ។
- ឆ្នាំ ១៩៤៨ ធ្វើជាលេខាធិការផ្ទាល់នៃទ្រង់យុត្តិវង្ស នាយករដ្ឋមន្ត្រី បន្ទាប់ពីទ្រង់យុត្តិវង្សសុគតទៅ លោកត្រឡប់មកក្រសួងឃោសនាការវិញ ធ្វើជានាយខុទ្ទកាល័យ។
- ឆ្នាំ ១៩៥២ លោកចូលទៅបម្រើនៅក្រសួងការបរទេសវិញ ដែលនៅជាប់មុខងារជាមន្ត្រីការទូតខ្មែរ។
- ថ្ងៃ ១៦ មិថុនា ១៩៥២ ដល់ ២៣ មករា ១៩៥៣ សម្ដេចព្រះនរោត្ដម សីហនុ ជានាយករដ្ឋមន្ត្រី បានតែងតាំងលោក នូ ហាច ជារដ្ឋលេខាធិការក្រសួងសាធារណការ និងគមនាគមន៍ ដោយព្រះរាជក្រឹត្យ លេខ ២៥២ ថ្ងៃ ១៥ មិថុនា ១៩៥២ ។
លោកបានចូលជាសមាជិកនៃសមាគមអ្នកនិពន្ធខ្មែរ តាំងពីថ្ងៃទី ១៧ មករា ឆ្នាំ ១៩៥៨ ។
ក្នុង
ក្រសួងការបរទេស លោកបានទទួលតំណែងចុងក្រោយជាឯកអគ្គរាជទូតខ្មែរ
ប្រចាំនៅប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ី ប្រហែលនៅឆ្នាំ ១៩៦៩ ។
លោកនិវត្តន៍ចូលភ្នំពេញប្រហែលនៅមុនឆ្នាំ ១៩៧៥ ។
ស្នាដៃសំខាន់ៗ ៖
- រឿង ផ្កាស្រពោន បោះពុម្ព ឆ្នាំ ១៩៤៩ ។
- រឿង នារីជាទីស្នេហា បោះពុម្ព ឆ្នាំ ១៩៥៣ ។
- រឿង លាវណ្យ និងរវិន្ទ បោះពុម្ព ឆ្នាំ ១៩៥៥ ។
- រឿង មាលាដួងចិត្ត បោះពុម្ព ឆ្នាំ ១៩៧៥ ។
0 comments:
Post a Comment